رنگ های چراغ راهنما نشانه چیست

رنگ های چراغ راهنما نشانه چیست؟ جهت آشنایی با انواع چراغ‌ های راهنمایی و رانندگی و مفهوم هر یک، لطفاً ادامه این مطالب از سایت مرسی تست را مطالعه فرمایید.

رنگ های چراغ راهنما نشانه چیست؟

چراغ‌ های راهنمایی به عنوان یک وسیله یا نماد جهت راهنمایی رانندگان استفاده می ‌گردد. محل نصب این چراغ‌ ها در تقاطع جاده‌ ها، ورودی و خروجی معابر، پیاده‌ روها و دیگر اماکن می‌ باشد، که عبور و مرور رانندگان و وسایل نقلیه را کنترل می‌ نماید.

یکی از متداول‌ ترین چراغ‌ های راهنمایی و رانندگی، چراغ‌ های سه زمانه هستند. به این معنا که این چراغ‌ ها دارای سه رنگ استاندارد قرمز، زرد و سبز می‌ باشند، که حق تقدم و عبور وسایل نقلیه و افراد را مشخص می‌ نمایند.

اگر بخواهیم به صورت خلاصه مفهوم هر یک از رنگ ها در چراغ‌ ها را مشخص کنیم به صورت زیر بیان می ‌گردد:

اگر چراغ سبز روشن باشد به این معناست که اجازه عبور در مسیر تعیین شده فراهم می‌ باشد. رنگ سبز هم در چراغ‌ های سه زمانه برای وسایل نقلیه و هم برای چراغ‌ های دو زمانه برای عابرین پیاده استفاده می ‌شود.

بهتر است که به مورد چراغ‌ های عابرین پیاده نیز اشاره‌ای داشته باشیم. چراغ‌ های راهنمایی برای عابرین پیاده که به صورت دو زمانه و تنها در رنگ‌ های سبز و قرمز تهیه شده است را می ‌گویند.

اکنون نوبت به معرفی چراغ قرمز در راهنمایی و رانندگی می‌رسد. این چراغ که هم برای وسایل نقلیه و هم برای عابرین پیاده کاربرد دارد به معنای توقف است. اگر وسیله نقلیه این چراغ را مشاهده کند باید در پشت خط ایست و یا در صورت نبودن خط ایست در پشت چراغ راهنمایی و رانندگی توقف نماید.

فاصله‌ ای که توصیه می‌ شود در پشت چراغ راهنمایی و رانندگی توقف نمایند ۵ متر است. اگر عابرین پیاده با این چراغ مواجه شوند یعنی باید منتظر بمانند تا چراغ سبز شود و سپس از عرض خیابان عبور کنند.

چراغ بعدی به رنگ زرد است که به معنای احتیاط می‌باشد. این چراغ فقط برای وسایل نقلیه کاربرد دارد، و مابین تغییر حالت از رنگ سبز به قرمز قرار می‌ گیرد. تا رانندگان با مشاهده آن احتیاط لازم را رعایت نمایند و خود را برای ایستادن در پشت تقاطع آماده نمایند.

اگر وسیله نقلیه در میان تقاطع بود و رنگ چراغ به حالت زرد درآمد، مشکلی وجود ندارد تنها باید به سرعت تقاطع را رد کرده و به مسیر خود ادامه دهد. اما اگر قبل از رسیدن به تقاطع با چراغ زرد مواجه شود حتماً باید بایستد.

برای افرادی که مبتلا به کوررنگی در رنگ‌های قرمز و سبز هستند نیز تدابیری داده شده است، که برای رنگ قرمز متمایل به رنگ نارنجی و برای رنگ سبز متمایل به رنگ آبی نیز در نظر گرفته شده است.

در کنار کاربرد اصلی چراغ‌ های راهنمایی و رانندگی برای وسایل نقلیه و عابرین، نوع دیگری از چراغ‌ ها به عنوان چراغ ‌های چشمک زن تهیه شده ‌اند که در برخی از راه‌ها نصب می ‌گردند.

چراغ ‌های چشمک زن در دو رنگ قرمز و زرد تهیه می ‌شوند و هر کدام مفهوم خاص به خود را دارند. برای مثال چراغ چشمک زن قرمز به معنای توقف کامل و سپس عبور است و چراغ چشمک زن زرد به معنای احتیاط و سپس عبور می‌باشد. پس نکته‌ای که در این دو چراغ باید مدنظر داشته باشیم نوع توقف و احتیاط می‌باشد.

مثلاً در چراغ چشمک زن قرمز حتماً باید توقف کرد، اما در چراغ چشمک زن زرد نیازی به توقف نمی‌ باشد و در صورت نیاز راننده باید توقف نماید. قبل از عبور از تقاطع در هر چراغ، باید اطراف خود را بررسی کرده و در صورت امن بودن از تقاطع عبور نماییم. همچنین حق تقدم سایر وسایل نقلیه را نیز در نظر داشته باشیم.

ما در این مطلب به مفاهیمی در مورد انواع چراغ‌ های راهنمایی و رانندگی و کاربرد هر یک اشاره کردیم. همچنین در دیگر از مطالب سایت توضیحات مفصلی پیرامون این مبحث ارائه شده است که می‌توانید با مراجعه به آن، این آموزش‌ها را دریافت کنید.

برای آشنایی بیشتر با این مباحث می‌توانید به حل نمونه سوالات آیین نامه نیز بپردازید. این سوالات از آزمون‌ های آیین نامه تهیه شده‌اند که ممکن است در آزمون شما نیز مطرح گردند.