زمان مقابله با خطر برای یک راننده معمولی در شرایط عادی

زمان مقابله با خطر برای یک راننده معمولی در شرایط عادی به چه صورت باید محاسبه گردد؟ ما در این مطلب از سایت مرسی تست روش های استاندارد فاصله طولی مناسب با خودروی جلویی را معرفی خواهیم کرد و به تعریف چند اصطلاح در این زمینه می پردازیم.

معرفی دو روش در تعیین فاصله طولی با خودروی جلویی

یکی از مشکلات رایج که برای رانندگان تازه کار وجود دارد، این است که نمی دانند چه میزان باید با خودروی جلویی فاصله داشته باشند. هر راننده ای باید به خودروی جلویی توجه داشته باشد تا در صورت نیاز توقف نماید یا سرعتش را کم کند.

دو عامل مهم در تعیین میزان فاصله طولی مناسب با خودروی جلویی نقش دارد که عبارتند از: میزان سرعت و شرایط جاده ای. اما زمان مقابله با خطر برای یک راننده معمولی در شرایط عادی با استفاده از دو روش زیر انجام می پذیرد که به معرفی هر یک می پردازیم.

روش یک طول اتومبیل در ایجاد فاصله مناسب

فاصله طولی ایمن فاصله ای است که هر راننده باید با خودروی جلویی در نظر داشته باشد تا از وقوع حوادث و تصادفات جلوگیری گردد. چرا که اگر وسیله نقلیه جلویی توقف نماید، باید زمان کافی برای توقف فراهم باشد تا مانع از برخورد با خودروی جلویی شود.

یکی از این روش ها، روش طول یک اتومبیل است. این روش به این صورت بیان می گردد که به ازای هر ۱۵ کیلومتر سرعت باید فاصله ای به اندازه ی یک طول خودرو با وسیله نقلیه جلویی رعایت گردد.

حال طبق این تعریف به هر میزان سرعت خودرو زیاد گردد، این فاصله نیز بیشتر می شود. هم چنین شرایط دیگری از جمله آب و هوای بارانی، برفی و لغزندگی جاده ها نیز بر این فاصله تاثیر می گذارد. طول یک خودرو در این روش به اندازه ۶ متر در نظر گرفته شده است.

روش دو ثانیه ای در ایجاد فاصله مناسب با خودروی جلویی

شاید استفاده از روش طول یک خودرو کمی مشکل باشد. روش دیگری که می خواهیم به معرفی آن بپردازیم و نسبت به روش قبلی کاربرد بیشتری دارد، روش دو ثانیه ای است.

این روش بیان می کند که هر خودرویی باید به اندازه دو ثانیه با خودروی جلویی فاصله داشته باشد. اما چگونه این میزان فاصله را محاسبه کنیم؟

ما یک روش راحت به شما آموزش می دهیم تا این فاصله را حساب کنید. ابتدا یک مانع ثابت در روبروی خود در نظر بگیرید، مثلا یک درخت. سپس وقتی خودروی روبروی شما از این مانع عبور کرد، شمارش را آغاز کنید.

به این صورت بشمارید: هزار و یک، هزار و دو، اگر با اتمام شمارش به مانع رسیدید یعنی اینکه این میزان فاصله رعایت شده است اما اگر زودتر از آن رسیدید، باید فاصله خود را بیشتر کنید.

این روش را می توان در تمامی سرعت ها استفاده نمود و نیاز به محاسبات پیچیده روش قبلی نیست. اما باید بسیار مراقب بود که توجه شما به مانع، خودروی جلویی و شمارش حواستان را پرت نکند و تمرکز شما را بر هم نزند.

این دو قانون که معرفی کردیم برای مسیرهای خشک کاربرد دارد، اگر شرایط جاده ای فرق کند باید فاصله بیشتری با خودروی جلویی رعایت کرد.

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که رعایت فاصله مناسب با خودروی جلویی، باعث شکایت و بوق های پی در پی رانندگان پشت سر شما شود. اما می توان به این مورد بی توجه بود چون مهم تر از آن، سلامت خود و سرنشینان خودروی شما است.

زمان لازم برای توقف برای یک راننده معمولی در شرایط عادی

مدت زمانی که طوب می کشد یک خودرو بایستد، به سه عامل بستگی دارد که عبارتند از:

1. زمان واکنش
2. مسافت ترمز
3. مسافت توقف

زمان مقابله با خطر برای یک راننده معمولی در شرایط عادی

این زمان را زمان واکنش می نامند و از وقتی است که راننده تشخیص می دهد نیاز به توقف دارد تا زمانی که از ترمز استفاده نماید.

• مسافت ترمز: میزان مسافتی که از ترمز گرفتن تا توقف طی می شود را مسافت ترمز می نامند.
• مسافت توقف: به مجموع مسافت ترمز و مسافت طی شده در زمان واکنش می گویند.
• مسافت توقف تا ده برابر می تواند افزایش یابد و این بستگی به شرایط جاده ای دارد.

لطفا جهت تهیه نمونه سوالات آیین نامه مرتبط با مبحث هر بخش، به لینک دانلود مراجعه فرمایید و سفارش خود را ثبت کنید.