منظور از ایست وسیله نقلیه در زمان کوتاه

اگر به دنبال پاسخ به سوال «منظور از ایست وسیله نقلیه در زمان کوتاه» می گردید، باید بگوییم که جواب آن پیش مرسی تست است، این یکی از نمونه سوالات آیین نامه است که در ادامه ی همین مطلب به آن پاسخ داده شده است. لطفا با ما همراه باشید.

بر اساس آیین نامه ی راهنمایی و رانندگی، منظور از ایست وسیله نقلیه در زمان کوتاه کدام یک از گزینه های زیر می باشد؟

  • ایستادن
  • ایست وسیله ی نقلیه در زمان طولانی
  • ایستادن ممنوع
  • ایست وسیله ی نقلیه برای هر مدت ممنوع

پاسخ صحیح گزینه ی ۱ یعنی ایستادن، می باشد.

اشاره به برخی از اصطلاحات رانندگی از جمله از ایست وسیله نقلیه در زمان کوتاه

آزادراه ها: به راه هایی که دارای حداقل دوخط برای رفت و آمد اتومبیل و یک شانه ی راه به عرض ۳ متر باشند، آزادراه می گویند. دو طرف آزادراه ها باید محصور باشد و در تمام طول آن، از هم جدا باشند و ارتباط این خطوط از طریق راه های فرعی که از زیر یا بالای آزاد راه عبور می کند باشد به طوری که هیچ راه دیگری را قطع نکند.

اتومبیل: به هر وسیله ی نقلیه ای که دارای حداقل دو چرخ در جلو و دو چرخ در عقب است و برای حمل بار یا انسان استفاده می شود، اتومبیل می گویند.

اتومبیل مدارس: خودروی است که برای رفت و آمد دانش آموزان از آن استفاده می شود و گاهی أوقات دارای رنگ و علایم خاصی هستند.
ایستادن: به منظور ایست وسیله نقلیه در زمان کوتاه.

ایستادن ممنوع (توقف مطلقا ممنوع): به منظور ایست وسیله ی نقلیه برای هر مدت ممنوع می باشد.

برگ یا برچسب معاینه فنی: یک برگ گواهی از معاینه ی فنی خودرو که از ستادها یا مراکز فنی صادر شده و در سمت راست شیشه ی جلوی اتومبیل نصب می شود.

بزرگراه: راهی است که دارای حداقل دو خط عبور و مرور است و دو طرف آن به وسیله ی موانع فیزیکی از هم جدا شده و نیز دارای تقاطع های غیر هم سطح است، هم چنین می تواند تعدادی تقاطع هم سطح کنترل شده نیز داشته باشد.

پلاک: قطعه ی فلزی با رنگ های مختلف است که شماره ای روی آن حک می شود و أنواع مختلفی دارد، از جمله: شخصی، دولتی، عمومی، سیاسی، سرویس، کنسولی، نظامی (انتظامی)، تعمیری، ایران گذر موقت، بین المللی، ترانزیت، کشاورزی (عمرانی) و …

پیاده: شخصی که بدون استفاده از هر وسیله ی نقلیه ی موتوری یا غیر موتوری در حال حرکت به صورت پیاده می باشد، یا ممکن است کالسکه، چرخ دستی، جامه دان، سبدهای چرخ دار و … را جابه جا کند.

پیاده رو: بخشی از خیابان که برای رفت و آمد پیادگان جدا شده است.

پیچ: انحراف مستقیم راه ها در سطح افقی را گویند.

تقاطع: محدوده هایی که دو یا چند مسیر به صورت هم سطح یا غیر هم سطح باهم تلاقی دارند.

توقف: به معنای ایست وسیله ی نقلیه در زمان طولانی و بدون حضور راننده می باشد.

توقف سنج (پارکومتر): دستگاهی که با انداختن سکه در آن یا پرداخت حق توقف، اجازه ی توقف در زمان معین را به وسیله ی نقلیه می دهد.
توقف ممنوع: توقف وسیله ی نقلیه ممنوع است جز برای سوار و پیاده کرد و مشروط به حضور راننده در پشت فرمان.

توقیف گواهینامه رانندگی: اخذ و ضبط گواهی نامه رانندگی و محروم کردن راننده از مزایای قانونی به صورت موقت را گویند.

جاده: راه خارج از شهری که برای عبور و مرور استفاده می شود.

جاده ی اصلی: راهی است که در برخورد با راه های دیگر پهن تر می باشد و با نصب تابلو های راهنمایی و رانندگی، اصلی محسوب می شود.
جاده خصوصی: راهی که موسسات و اشخاص برای کاربردهای شخصی از آن استفاده می کنند و استفاده ی دیگران از آن باید با اجازه ی مالک آن باشد.

جاده ی فرعی: راهی که از راه اصلی انشعاب می گیرد و به آن می پیوندد و دارای عرض کمتری می باشد و با نصب تابلوهای راهنمایی و رانندگی، فرعی محسوب می شود.

چراغ توقف (چراغ قرمز): چراغ هایی که برای کاهش سرعت یا توقف استفاده می شود.

حریم تقاطع: محدوده ای در تقاطع ها برای سهولت حرکت و افزایش ایمنی است.

حق تقدم عبور: الویت حق عبور یک وسیله ی نقلیه نسبت به وسیله ی نقلیه ی دیگر یا عابران.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *